Ankieta

W związku z tym, że obecnie piszę pracę o trudnościach, które są typowe dla Polaków, którzy uczą się szwedzkiego, byłabym niesłychanie wdzięczna za pomoc w postaci odpowiedzi na kilka pytań. Wszystko jest całkowicie anonimowe.

  1. Nauczenie się, które rzeczowniki mają rodzajnik en, a które ett.
  2. Tworzenie formy określonej (bok - boken, hus - huset)
  3. Zrozumienie formy określonej i nieokreślonej (kiedy powinno się używać: pojke, pojken, en pojke)
  4. Opanowanie prawidlowego szyku zdania oznajmującego (orzeczenie/czasownik zawsze na drugim miejscu: Katten sitter under bordet. Imorgon åker jag till jobbet.)
  5. Używanie przeczenia "inte" zawsze po czasowniku w zdaniu głównym (Maria kommer inte idag.)
  6. Konieczność używania zaimków wraz z orzeczeniem (np. przychodzi - han kommer, skaczemy - vi hoppar, pracowali - de arbetade)
  7. Zrozumienie różnicy między czasem przeszłym i teraźniejszo-przeszłym (jag köpte - jag har köpt)
  8. Tworzenie liczby mnogiej (en lampa - tre lampor; ett hus - fem hus)
  9. Odmiana przymiotnika (np. en stor pojke, ett stort hus, stora barn, den stora pojken itd.)
  10. Konieczność używania zaimka DET w zdaniach typu: Jest zimno = Det är kallt; Wieje = Det blåser; Kąpanie jest fajne = Det är roligt att bada.
  11. Używanie zaimka zwrotnego mig/dig/sig podczas gdy w języku polskim używany jest zawsze się: np. Myję się = Jag tvättar mig. Myjesz się = Du tvättar dig. Myje się = Han tvättar sig.
  12. Sciśle określony szyk zdania podrzędnego: Han säger, att han inte ska komma imorgon.
  13. Zakaz używania podwójnego przeczenia podczas gdy w języku polskim mamy zawsze kilka (On nigdy nie czyta. - Han läser aldrig.)
  14. Używanie czasowników typu äta upp (zjeść), gå ut (wyjść), skriva klart (napisać)